Bir can kurtarmak kadar değerli bir şey var mı. Acil müdahale gerekli olduğunda, sağlıkla ilgili sorun yaşadığımızda ilk aradığımız 112 Acil Servis. Günde binlerce insana müdahale ediliyor. Çok değerli ve önemli bir görevi yerine getiriyorlar. Onlar olmasa ne yapardık. Geçmiş yıllarda insanlar ne kadar çok sıkıntı çekiyordu. Şimdi dakikalarla ölçülü bir zamanda hemen ambulans geliyor, müdahale ediyor. Neden bu konuyu işlemek istedim. Son günlerde sağlık ekiplerinin bir canı kurtarmak için karda verdikleri mücadeleleri görünce haklarını vermek gerektiğini düşündüm.
Başımıza bir kaza geldiğinde, hastalandığımızda bir telefon kadar yakınımızdaki sağlık ekipleri, kar yağışıyla birlikte kapanan yolları aşarak hastaya ulaşmak için ne kadar çok mücadele veriyorlar. Soğukta, tipide hastaya ulaşmak için o kadar büyük sıkıntı çekiyorlar ki, takdir etmemek mümkün değil. Bir canı kurtarmak için neredeyse imkansızı deniyorlar. Aksaklıklar mutlaka oluyordur ama genelde büyük bir başarı hikayesi var. Hava ve kara ambulansları tüm insanların hizmetinde. Düşünsenize bir hasta için dahi helikopter uçak geliyor. Çok büyük bir nimet. Hayatları kurtulan o bebekleri, çocukları gördükçe insanın için o soğukta ısınıyor.
Birde yeni bir düzenlemeyle Doğu ve Güney Doğu'da görev yapan sağlıkçılara ayrıcalık geliyor. Tamda bu konunun üzerine önemli bir gelişme oldu. Sağlık bakanlığı lojman, zırhlı araç ve yüksek maaş gibi bazı düzenlemelere gidiyor. Doğru da bir karar verilmiş. Çatışmaların ortasında, riskli bölgelerde görev yapan 112 çalışanları kendi hayatlarını riske atarak müdahale de bulunuyor. Bir çok sağlık çalışanın hayatını kaybettiği ve yaralandığını mutlaka sizde okumuşsunuzdur. Hiç olmasa sağlanacak bu ek desteklerle büyük bir özveri göstererek görev yapan sağlık çalışanlarının adalet kavramında hakkı telafi edilmiş olur.
Özellikle 112'de görev yapan bu fedakar insanları gördükçe ne söylesek az kalıyor. Geçenlerde Aydın'da bir ambulans kaza yapmış sağlık personelleri ve içindeki hastalar ölümden dönmüştü. Neden diye sorabilirsiniz, bir örnek vererek genelde yaşanan sıkıntıların birine dikkat çekip yazımızı tamamlayalım. Hastayı hastaneye yetiştirmek isterken sirenler çalıyor, bir sürücü hiç aldırış etmeden yola çıkıyor ambulans çarpıyor, takla atıyor.
Hala bu duyarlılığı oluşturamadık. Yol vermek istemeyenler, ambulansın peşine takılanlar, öncelik tanımayanlar. Ya ambulansın içindeki bizim eşimiz, çocuğumuzu, anneniz babamız olsa, aynı duruma maruz kalsa. İnsanın başına gelmeden anlaşılmıyor herhalde. Bu özveriyi hepimizin göstermesi gerekli. Toplamsal duyarlılığımızı hiç bir zaman yitirmemeliyiz...